تاریخچه و اهمیت بیمه: از آغاز تا دوران معاصر

بیمه یکی از ابزارهای اساسی برای مدیریت ریسک و محافظت از دارایی‌ها و زندگی افراد در برابر خطرات و زیان‌های احتمالی است. این مقاله به بررسی تاریخچه، انواع و اهمیت بیمه، همچنین تحولات آن در دوران معاصر و تأثیر آن بر حرفه‌های مختلف، به ویژه عکاسی، می‌پردازد.

مفهوم بیمه

بیمه قراردادی است که بر اساس آن شرکت بیمه (بیمه‌گر) متعهد می‌شود که در ازای مبلغی که فرد یا شرکت دیگری (بیمه‌گذار) به او پرداخت می‌کند، زیان‌های وارده به بیمه‌گذار را در پی وقوع رویدادهای ناخواسته جبران کند. مبلغی که بیمه‌گذار به بیمه‌گر پرداخت می‌کند، حق بیمه و آنچه که بیمه می‌شود، موضوع بیمه نامیده می‌شود.

حق بیمه و محاسبه آن

میزان حق بیمه بر اساس حساب احتمالات تعیین می‌شود. برای مثال، اگر 100 هزار خانه با شرکت بیمه‌ای قرارداد بیمه آتش‌سوزی ببندند و تنها هزار خانه دچار آتش‌سوزی شوند، شرکت بیمه به صاحبان این هزار خانه به میزان آسیب وارده پول پرداخت می‌کند. در مقابل، صاحبان 99 هزار خانه دیگر که آسیب ندیده‌اند، هیچ مبلغی دریافت نمی‌کنند. این پول از حق بیمه‌ای که صاحبان خانه‌ها طی سال به شرکت بیمه پرداخت کرده‌اند، تأمین می‌شود و به این ترتیب آرامش را به خانه‌هایشان آورده‌اند.

تحولات بیمه در دوران مدرن

در آغاز سده هفدهم میلادی، بازرگانان انگلیسی با ایجاد گروهی در کافه‌ای به نام لویدز در لندن، بیمه دریایی را پایه‌گذاری کردند. این گروه با هدف اشتراک در سود و زیان سفرهای دریایی تأسیس شد و به‌عنوان بنیاد بیمه لویدز شناخته شد که همچنان یکی از مهم‌ترین مراکز بیمه دریایی جهان است.

تاریخچه بیمه

بیمه در دوران باستان

پیشینه بیمه به دوران باستان بازمی‌گردد. در آن زمان، مردم برای کاهش زیان‌های احتمالی از روش‌های مختلفی استفاده می‌کردند. در میان سومری‌ها و بابلی‌ها، نگهداری جواهرات و اشیای قیمتی در پرستشگاه‌ها به‌عنوان یک روش برای محافظت از دارایی‌ها وجود داشت. بازرگانان چینی برای کاهش خطرات نابودی کشتی‌های باربری در طوفان‌ها یا دزدی‌های دریایی، کالاهای خود را بین چند کشتی توزیع می‌کردند. این روش به کاهش زیان ناشی از غرق شدن کشتی‌ها یا دزدی کالاها کمک می‌کرد.

بیمه در تمدن‌های باستانی

بابلی‌ها با پیشرفت‌های قابل توجهی در بانکداری، روشی بهتر برای بیمه بازرگانان پیدا کردند. بر اساس اسناد نوشتاری به‌جا مانده، بازرگانان بابلی در صورت بروز حوادثی همچون دزدی یا زیان‌های دیگر، چیزی پرداخت نمی‌کردند، زیرا بهره بالا که بیش از 25 درصد بود، در واقع حق بیمه‌ای بود که بازرگانان بابلی پرداخت می‌کردند. این روش در استوانه قانون حمورابی نیز ذکر شده است.

فینیقی‌ها نیز که در دریای مدیترانه به تجارت می‌پرداختند، از روش‌های بیمه‌ای بابلی‌ها استفاده کردند و بیمه دریایی را از آن‌ها یاد گرفتند. یونانی‌ها و رومی‌ها نیز از فینیقی‌ها این روش را آموختند و بازرگانان ایتالیایی در قرون وسطی به آن روی آوردند. به‌ویژه در بندرهای ونیز، لمباردی و جنوآ در ایتالیا، بیمه دریایی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های تجاری اروپا شناخته شد.

توسعه بیمه‌های مدرن

نخستین بیمه‌های مدرن به‌ویژه برای کشتی‌ها و آتش‌سوزی‌ها در قرن هفدهم بنیان‌گذاری شد. پس از آتش‌سوزی بزرگی در لندن در سال 1667 میلادی که موجب ویرانی حدود 130 هزار خانه و بی‌خانمانی 100 هزار نفر شد، نخستین شرکت بیمه آتش‌سوزی تأسیس شد. در سال 1735، نخستین شرکت بیمه آمریکایی برای حمایت از ساختمان‌های چوبی تأسیس شد و پنج سال بعد، بنجامین فرانکلین شرکت بیمه آتش‌سوزی در فیلادلفیا را بنیان‌گذاری کرد که هنوز هم فعال است.

پس از جنگ جهانی دوم، بیمه‌های اجتماعی گسترش یافتند. برنامه‌های بیمه اجتماعی در آلمان و انگلستان به‌منظور حفاظت از کارگران در برابر بیماری، بی‌کاری، و پیری توسعه یافتند. این تحولات به دلیل گسترش شهرنشینی و صنعتی‌سازی، و نیاز به تأمین خطرات جدید، به افزایش و تنوع بیمه‌های مختلف منجر شد.

بیمه عکاسان

خانه عکاسان ایران برای نخستین بار با همکاری بیمه S.O.S، عکاسان کشور را تحت پوشش بیمه تکمیلی قرار می‌دهد. این اقدام به‌منظور ایجاد شرایط شغلی بهتر برای فعالان حرفه‌ای عکاسی و تأمین امنیت شغلی در این حرفه انجام شده است. بیمه عکاسی خانه عکاسان ایران شامل استادان عکاسی، عکاسان نمایشگاه‌های داخلی و خارجی، اعضای انجمن‌های رسمی عکاسی، هنرمندانی که جوایز مسابقات داخلی و خارجی را دریافت کرده‌اند، دانشجویان عکاسی، و شاغلان آزاد یا دولتی در رشته عکاسی می‌شود.

کلیدواژه‌ها:
بیمه، تاریخچه بیمه، بیمه دریایی، بیمه آتش‌سوزی، بیمه اجتماعی، بیمه عکاسان، تحولات بیمه، حق بیمه، بیمه در دوران باستان، بیمه مدرن