عکاسی از غذا و آموزش آن

به دنبال یک کتاب آموزش عکاسی از غذا خوب می گردید؟ محتوای آموزش جامع پیش رویتان دست کمی از یک کتاب ندارد! ماهر شدن در ژانر عکاسی از غذا (Food photography) چندان آسان نیست، چراکه شما علاوه بر تسلط به تنظیمات دوربین و نورپردازی به تزیین و استایل غذا و ترکیب بندی خوب نیز نیاز دارید. در این آموزش عکاسی از غذا های لنزک چند نکته و ترفند مهم مطرح خواهیم کرد که به شما کمک می کند تا نتایج خیره کننده ای به دست آورید – به عبارتی عکس های بهتر و حرفه ای تری از غذا ها یا مواد غذایی بگیرید، خواه هدف شما عکاسی برای یک مجله یا وبلاگ شخصی تان باشد و خواه عکاسی تبلیغاتی از غذا. حتی اگر قصد عکاسی از غذا با گوشی موبایل را دارید، نکات چیدمان غذا، ترکیب بندی، زاویه دوربین و نورپردازی این آموزش برای شما مفید خواهند بود. هر دوربینی که دارید را بردارید و با ما در ادامه مقاله همراه شوید.

چیزی که زمانی یک حاشیه کوچک عجیب و غریب در عکاسی بود، اکنون یک پدیده جهانی است. اگر فقط ۳۲ میلیون پستی که در حال حاضر در اینستاگرام وجود دارند را در نظر بگیریم، متوجه می شویم که محبوبیت عکاسی از مواد غذایی در حال افزایش است.

شما در ابتدای مقاله با تجهیزات پیشنهادی (دوربین/لنز/سه پایه) مناسب برای عکاسی از غذا ها آشنا می شوید، اما اگر فعلا قصد تهیه یا تعویض تجهیزات خود را ندارید، می توانید قسمت تجهیزات را رد داده و مستقیم به سراغ چیدمان غذا یا نکات آموزش عکاسی بروید.

عکاسی از غذا و آموزش آن

از آنجا که این مقاله جامع و طولانی است، و برای خودش نیمچه کتابی است :)، ممکن است وقت یا حوصله خواندن همه آن را نداشته باشید و/یا ترجیح دهید ابتدا قسمت های دلخواه را مطالعه کنید. برای همین فهرست بخش های مقاله را اینجا برایتان نوشته ایم:

۱- تجهیزات عکاسی

۲- چیدمان غذا

۳- لوازم صحنه

۴- پس زمینه

۵- نورپردازی

۶- زوایای دوربین

۷- ترکیب بندی

۸- ویرایش تصاویر

نتیجه گیری

* همچنین پیشنهاد می کنیم، این آموزش را بوکمارک (bookmark) نمایید تا هر زمان فرصت داشتید و مایل بودید دوباره نگاهی به نکات آن بیندازید.

تجهیزات

دوربین

اولین چیزی که هنگام خرید یک بدنه دوربین جدید باید در نظر داشته باشید، اندازه سنسور است.

شما چه تصمیم بگیرید یک دوربین کراپ سنسور بخرید و چه بر روی یک دوربین فول فریم سرمایه گذاری کنید، بودجه شما احتمالا تعیین کننده انتخاب شماست.

نکته مهمی که باید بدانید این است که دوربین و لنزهای کراپ سنسور و فول فریم رفتارهای متفاوتی دارند.

هر دوربین یک ضریب بُرش یا کراپ فاکتور (crop factor) دارد. این فاکتور، عددی است که برای توصیف مقداری که دوربین تصویر شما را نسبت به ۳۵mm استاندارد کراپ می کند، استفاده می شود.

یک دوربین فول فریم منطبق با استاندارد کراپ شده ۳۵mm یک دوربین فیلم خور قدیمی است. اندازه سنسور آن ۲۴mm × ۳۶mm است. یک دوربین کراپ سنسور کوچکتر از این است و در نتیجه ساخت آن برای سازندگان دوربین ارزان تر است. این دوربین با بسیاری از لنزها سازگار نیست و تصاویر نهایی آن متفاوت به نظر می رسند.

به عنوان مثال، Canon Rebel کراپ فاکتور ۱٫۶ دارد. این بدین معنی است که شما فاصله کانونی لنز خود را ضرب در ۱٫۶ می کنید تا فاصله کانونی واقعی که به نظر می رسد تصاویر شما در آن گرفته شده اند را به دست آورید.

کافیست این را بدانید: در یک دوربین فول فریم، یک لنز ۵۰mm مانند ۵۰mm عمل می کند. اگر همان لنز را بر روی یک دوربین کراپ سنسور (با کراپ فاکتور ۱٫۶) قرار دهید، بیشتر مانند ۸۰mm عمل می کند.

اگر هنوز متوجه ضریب بُرش یا کراپ فاکتور نشده اید مقاله «ضریب برش دوربین چیست» را مطالعه نمایید.

لنز

لنزها چیزهایی هستند که باید بخش عمده بودجه خود را به آنها اختصاص دهید. شما باید به عنوان یک سرمایه گذاری بلند مدت در هنر خود به آنها نگاه کنید.

این ها عواملی هستند که باید هنگام خرید لنز در نظر بگیرید:

شارپنس (وضوح)

بزرگترین دغدغه شما در هنگام خرید یک لنز، شارپنس است.

لنزهای پرایم (فاصله کانونی ثابت) در هنگام عکاسی از غذا ارجحیت دارند، چون شارپ تر از لنزهای زوم هستند.

لنزهای زوم بخش های متحرک بیشتری دارند که عملکرد زوم را میسر می سازند، که این معمولا به کیفیت و وضوح تصویر کمتر منجر می شود.

لنزهای پرایم معمولا «سریع تر» هستند. یعنی آنها حداکثر گشودگی دیافراگم بزرگتری دارند، که استفاد از سرعت شاترهای سریع تر را ممکن می سازد.

همچنین عمق میدان بسیار کمتری به شما می دهند، که شما را قادر می سازد تا سوژه خود را جدا کرده و یک پس زمینه مات واقعا خوب به دست آورید که همه ما در عکاسی از مواد غذایی عاشق آن هستیم.

لنز ۵۰mm

لنز ۵۰mm نیز می تواند لنز خوبی باشد، به خصوص اگر لنز زوم ندارید. این لنز برای عکس گرفتن از بالا و چیدمان کلی میز خوب است. با این حال، وقتی یک عکس سبک پرتره می گیرید، می تواند کمی اعوجاج ایجاد کند. در عکاسی از غذا ها، لنز ۵۰mm در واقع یک لنز واید در نظر گرفته می شود.

لنز ۵۰mm f/1.8 اغلب «پنجاه جذاب» نامیده می شود، چون با قیمت بسیار کم نتایج مناسبی به شما می دهد. اگر تازه این کار را شروع کرده اید و بودجه شما محدود است، این لنز را بگیرید.

لنز ۲۴-۷۰mm

اگرچه لنزهای پرایم ایده آل هستند، اما در واقع داشتن یک لنز زوم مانند ۲۴-۷۰mm در کیف تجهیزاتتان بسیار مفید است.

این لنز زوم بسیار شارپ، و واقعا همه کاره است. بسیاری از عکاسان مواد غذایی آن را لنز اصلی در کیت خود در نظر می گیرند.

لنز ماکرو ۶۰mm

اگر با یک دوربین کراپ سنسور عکس می گیرید، یک لنز ماکرو ۶۰mm انتخاب خوبی است. این لنز روی یک دوربین کراپ سنسور، بیشتر مانند داشتن یک لنز ۱۰۰mm است. اگر یک دوربین فول فریم دارید، می توانید مانند یک لنز ۵۰mm از آن استفاده کنید.

این لنز به شما اجازه می دهد تا بر روی یک دوربین کراپ سنسور عکس هایی با زاویه دید ۳/۴ از سوژه خود با یک بوکه زیبا بگیرید.

همچنین در این زاویه اعوجاح نخواهید داشت، در حالی که هنگام عکاسی با یک فاصله کانونی وایدتر مانند ۵۰mm دارید.

لنز ماکرو ۱۰۰mm

یک لنز عالی که می توانید در کیت خود داشته باشید، لنز ماکرو ۱۰۰mm است. این لنز هم برای عکس های ماکرو یا کلوزآپ مناسب است،

و هم اینکه با دورتر شدن از سوژه خود، می توانید عکس های سبک پرتره بسیار خوبی نیز به دست آورید. این فاصله کانونی یک پس زمینه مات عالی به شما خواهد داد.

اگر روی یک دوربین کراپ سنسور از یک لنز ماکرو ۱۰۰mm یا ۱۰۵mm استفاده کنید، در فاصله کانونی ۱۵۰mm عکس خواهید گرفت.

این یک کراپ بسیار محدود و بسته است، که اگر فضا برای شما اهمیت دارد می تواند مشکل ساز باشد (ممکن است به دلیل زوم زیادش، فاصله کانونی ۱۵۰ میلیمتر، هنگام عکاسی در فضای بسته برای شما مشکل ساز شود).

سه پایه

سه پایه برای عکاسی از مواد غذایی الزامی است. سه پایه به شما کمک می کند تصاویر ثابت (بدون لرزش) بگیرید و دست های شما را آزاد می کند تا بتوانید چیز های صحنه را مطابق با آنچه که در دوربین خود می بینید، بچینید.

بزرگترین علت نیاز به سه پایه، ثبات است. سه پایه باید بتواند وزن دوربین و لنز شما را تحمل کند.

هنگام خرید سه پایه، به دنبال سه پایه ای بگردید که هم ارتفاع و هم جهت آن قابل تنظیم باشد. در این صورت یک ستون مرکزی دارید که می توانید دوربین را حول آن جابجا کنید.

مطمئن شوید که سه پایه برای جلوگیری از لغزش، کفی پلاستیکی و ظرفیت بار زیادی داشته باشد.

ظرفیت بار مقدار وزنی است که سه پایه می تواند تحمل کند. سه پایه باید بتواند وزن دوربین، لنز، و هر چیز اضافی دیگر مانند یک بست یا بازوی اتصال را تحمل کند.

عکاسی از غذا و آموزش آن

چیدمان غذا

هدف از چیدمان یا استایل دادن به غذا (food styling) این است که کاری کنید غذا به بهترین شکل به نظر برسد. اکثر غذاها برای ارائه شدن در مقابل دوربین به کمی تغییر نیاز دارند.

اینها چند نکته هستند که هنگام چیدمان غذا باید در نظر بگیرید:

از تازه ترین مواد غذایی استفاده کنید

غذایی که از آن عکس می گیرید باید تا حد ممکن تازه باشد، تا در تصاویر شما جذاب به نظر برسد. هنگام خرید مواد اولیه، دقت کنید که تازه ترین موارد موجود را با بهترین ظاهر خریداری کنید.

همیشه قبل از قرار دادن غذا در چیدمان خود، صحنه، نورپردازی، و دوربین را آماده کنید. هنگام تنظیم نورپردازی و تنظیمات دوربین، از یک غذای جایگزین با رنگ و شکل مشابه با غذای خود به عنوان یک پایه استفاده کنید. در لحظه آخر آن را با «قهرمان» (غذای اصلی خود) جایگزین کنید، که تا حد ممکن تازه و جذاب به نظر برسد.

بیشتر از آنچه نیاز دارید بخرید

هنگام خرید مواد غذایی، مطمئن شوید که بیشتر از آنچه فکر می کنید برای عکاسی نیاز خواهید داشت، بخرید. مواد غذایی خشک می شوند، ذوب می شوند، قهوه ای رنگ می شوند، یا در غیر این صورت در عرض مدت کوتاهی ظاهر جذاب خود را از دست می دهند. و باید با موارد تازه تر جایگزین شوند.

همچنین بسته به نوع مواد غذایی که استفاده می کنید، ممکن است به موارد زیادی برای پر کردن کادر نیاز داشته باشید.

انتخاب ظرف

مهم ترین عامل در هنگام انتخاب ظرفی که غذای خود را در آن قرار می دهید، اندازه است.

اجسام در دوربین می توانند خیلی متفاوت تر از چشم انسان به نظر برسند و اغلب بزرگتر از آنچه ما انتظار داریم دیده می شوند. به همین دلیل، ایده خوبی است که ظرف هایی کوچکتر از آنچه که به طور معمول استفاده می کنید، انتخاب کنید.

سوژه های خود را در بشقاب های سالادخوری یا بشقاب های شام کوچکتر قرار دهید. بشقاب های بزرگ می توانند سوژه اصلی را کوچک جلوه داده و در کادر غالب شوند.

چاشنی ها

گیاهان و ادویه جات، و مواردی مانند نان تست یا برشته، می توانند کیفیت عکس های مواد غذایی شما را ارتقاء دهند.

شاخه گیاهان مختلف مانند رزماری را می توانید با نخ آشپزخانه به هم گره بزنید و دسته های کوچکی درست کنید که از آنها می توانید برای اضافه کردن زمینه به داستان مواد غذایی خود استفاده کنید.

شما می توانید یک کاسه سوپ ساده را با کمی خامه و پیازچه خرد شده زیباتر کنید.

نکته این است که چاشنی های شما باید متناسب با زمینه/مفهوم کلی صحنه شما باشند. اگر از ماهی قزل آلا با یک سس لیمو و شوید عکس می گیرید، نباید آن را با ریحان تزئین کنید.

هنگام استفاده از گیاهان، از تازه ترین گیاهان ممکن استفاده کرده و در هنگام عکاسی آنها را جایگزین کنید. آنها به سرعت پژمرده یا سیاه می شوند. گیاهان بریده شده را می توانید مدت بیشتری در یخچال نگه دارید، اگر آنها را در یک حوله نازک مرطوب بپیچید.

لوازم صحنه

شما باید مجموعه ای از لوازم صحنه مورد نیاز برای عکاسی از مواد غذایی داشته باشید.

لوازم صحنه هر چیزی است که شما در چیدمان خود برای جذاب تر کردن تصویر استفاده می کنید. در عکاسی از مواد غذایی، این لوازم معمولا وسایل آشپزخانه مانند بشقاب و ظروف مسطح، کاسه ها و ظروف سرو غذا، و پارچه های کتانی هستند.

هنگام انتخاب لوازم صحنه، درمورد سبک عکاسی از مواد غذایی خود و این که چه نوع لوازم صحنه ای آن را کامل می کنند، فکر کنید.

اگر سبک شما واقعا تمیز و ظریف، یا ساده تر است، بهتر است از قطعات ظریف تری استفاده کنید.

به طور کلی، از رنگ های بسیار روشن و الگوهای برجسته اجتناب کنید، چون حواس بیننده را از غذا پرت می کنند. قطعات رنگارنگ می توانند یک نقطه جذابیت به تصویر شما اضافه کنند، اما باید با ترکیب بندی کلی و حس عکس همخوانی داشته باشند.

از لوازم خیلی زیاد استفاده نکنید. چند مورد لوازم مناسب می توانند تاثیر زیادی در گفتن یک داستان بصری داشته باشند، اما تعداد زیاد آنها حواس بیننده را پرت کرده و در تصویر غالب می شوند.

هنگام انتخاب لوازم صحنه خود، با یکی دو قطعه شروع کنید، مثلا یک بشقاب سالاد خنثی و یک کارد یا قاشق. اگر شک دارید، چیدمان را ساده نگه دارید.

پس زمینه

شما به انواع پس زمینه های جالب نیاز دارید که غذای خود را روی (مقابل) آن قرار دهید.

از چیزهای مختلف مانند پارچه، کاغذ طراحی، یا سرامیک های بزرگ برای پس زمینه خود استفاده کنید. همچنین می توانید خلاقیت به خرج داده و پس زمینه خودتان را بسازید. مثلا ورقه های چوبی بخرید و خودتان آنها را رنگ آمیزی کنید.

هنگام عکاسی از مواد غذایی، پس زمینه های خنثی یا دارای تُن رنگ سرد مانند آبی به طور کلی بهتر هستند.

نورپردازی/تعدیل کننده های نور

شما چه از نور طبیعی استفاده کنید و چه خنثی، باید منبع نور خود را تعدیل کنید.

یک ابزار مهم در کیت شما دیفیوزر (پخش کننده نور) است. دیفیوزر صفحه ای از مواد سفید خالص است که در لبه میز خود قرار می دهید تا نوری که به صحنه می تابد را نرم کند.

همچنین به ابزارهای ساده ای برای بازتاب و جذب نور نیاز دارید. می توانید یک رفلکتور پنج کاره یا ۵ در ۱ حرفه ای بخرید تا در عکس های خود از آنها استفاده کنید، مانند آنچه که در تصویر زیر نشان داده شده است.

به عنوان مثال، رفلکتور نقره ای می تواند غذای شما را روشن تر کند، در حالی که رفلکتور طلایی به آن گرما اضافه می کند. معمولا یک دیفیوزر نیز همراه آنها هست.

برای نسخه دست ساز، می توانید از یک مقوای ساده سیاه یا سفید استفاده کنید. رنگ سفید صحنه شما را روشن می کند، در حالی که رنگ سیاه نور را جذب می کند.

آموزش نورپردازی در عکاسی از غذا ها با حداقل تجهیزات (نور پنجره + رفلکتور)

ویدیو آموزش عکاسی از غذا که ابتدا به نور می پردازد

آموزش عکاسی از محصولات در نور طبیعی (که نکات نورپردازی اش برای عکاسی از غذا ها نیز مفید است)

بد نیست با سبک های نورپردازی که در ادامه معرفی شده نیز آشنا شوید، اما برای کار عملی آموزش های فوق را به شما توصیه می کنیم.

سبک های نورپردازی

شما باید قبل از برداشتن دوربین خود ایده ای در مورد این که می خواهید تصویر نهایی تان چطور به نظر برسد، داشته باشید. آیا می خواهید نور نرم و چند بُعدی به نظر برسد، یا به دنبال کنتراست برجسته هستید؟

هرچه کنتراست یا تضاد بین نور و تاریکی بیشتر باشد، تصویر شما دراماتیک (احساسی) تر خواهد بود. اغلب، سوژه شما تعیین کننده نوری است که انتخاب می کنید.

دفعه بعد که عکس می گیرید، از سوژه خود هم در نور نرم و هم نور سخت عکس بگیرید و به تفاوت آنها توجه کنید. هر رویکرد چه تاثیری بر نتیجه نهایی دارد؟ بسیاری از عکاسان به عنوان بخشی از سبک کار خود معمولا به سمت یکی از این دو نور گرایش پیدا می کنند.

بیشتر بیاموزید: درک نور سخت و نور نرم در عکاسی

نورپردازی جانبی

این نوع نورپردازی زمانی است که نور به طور مستقیم از کنار غذا می تابد.

نورپردازی از پهلو یا نورپردازی جانبی (Side lighting) برای بسیاری از عکس های مواد غذایی شما رویکرد خوبی است. این نورپردازی برای اکثر چیدمان ها کارساز بوده و استفاده از آن آسان است.

یک رفلکتور یا مقوای بازتاب دهنده در سمت مخالف نور خود قرار دهید. بسته به این که می خواهید در سمت کنار غذا چقدر سایه وجود داشته باشد، آن را نزدیک تر یا دورتر کنید، یا از یک رفلکتور کوچکتر یا بزرگتر استفاده کنید.

هنگام عکاسی از صحنه های سفید و روشن، هنوز هم به کمی سایه برای بُعد بخشیدن به تصویر نیاز دارید.

عکاسی از غذا و آموزش آن

نورپردازی از پشت

نورپردازی از پشت (Backlighting) زمانی است که شما نور خود را در پشت غذا قرار می دهید.

اگر صفحه یک ساعت را تصور کنیم، این نور در موقعیت ساعت ۱۲ قرار دارد. این یک موقعیت ایده آل برای نوشیدنی ها یا سوپ هاست، چون روی آنها برق می اندازد و خواص مایع مواد غذایی را برجسته می کند.

به طور کلی، نورپردازی از پشت برای مواد غذایی بسیار جذاب است، چرا که آن را درخشان کرده و بافت آن را برجسته می کند.

با این حال، کار با آن می تواند سخت باشد چون ممکن است باعث شود که تصویر شما در پشت بسیار روشن، و در جلو بسیار تاریک شود.

توضیح اضافه: کار با نورپردازی از پشت می تواند دشوار باشد. کنتراست بسیار زیاد به این معنی است که پشت عکس نوردهی بیش از حد و شدیدی خواهد داشت و سوژه با جزئیات کم ثبت می شود. نبودن کنتراست کافی به سوختن عکس (رفتن رو به سفیدی بدون جزئیات) یا رنگ و رو رفته شدن آن منجر می شود، که چیزی است که وقتی با نور خیلی زیاد عکس می گیرید اتفاق می افتد.

نورپردازی جانبی از پشت

نورپردازی جانبی از پشت ترکیبی از دو نوع نورپردازی اول است. این نورپردازی از هر دوی آنها بهتر و کار با آن آسان تر است. در اینجا، نور ما بین ساعث ۱۰ و ۱۱ قرار دارد.

در این سبک نورپردازی، با نورپردازی از پشت بدون ریسک نوردهی زیاد، سطح درخشانی به دست خواهید آورد. همچنین لازم نیست نور زیادی به قسمت جلوی مواد غذایی بازتاب کنید، چون نور با زاویه بیشتری می تابد.

هنگام استفاده از نورپردازی جانبی از پشت، بسته به این که می خواهید سایه ها کجا باشند، باید با ارتفاع نور خود نسبت به صحنه بازی کنید.

هرچه منبع نور به چیدمان شما نزدیک تر باشد، نور نرم تر خواهد بود.

زوایای دوربین

زاویه دوربین می تواند تاثیر بسزایی بر تصویر نهایی شما داشته باشد.

قبل از این که دوربین خود را بردارید، باید در مورد این که می خواهید از چه نوع غذا یا ظرفی عکس بگیرید و چه زاویه دوربینی به برجسته کردن بهترین ویژگی های آن کمک خواهد کرد، فکر کنید.

هنگام عکاسی از مواد غذایی از سه زاویه دوربین اصلی استفاده می شود: از بالا، زاویه ۳/۴، یا مستقیم.

زاویه ۳/۴

زاویه ۳/۴ زمانی است که دوربین در جایی بین ۲۵ تا ۷۵ درجه نسبت به سوژه شما قرار داده می شود.

زاویه ۳/۴ یک زاویه محبوب است، چون بسیار همه کاره است. شما معمولا می توانید جلو و سطح ظرف، و همچنین دو طرف آن را نشان دهید.

شما این زاویه را در عکاسی تبلیغاتی از غذا ها زیاد می بینید.

زاویه بالای سر

زاویه بالای سر زاویه ۹۰ درجه است. این زاویه اخیرا به خاطر اینستاگرام بسیار محبوب شده است.

این زاویه قطعا نکات مثبت زیادی دارد: برای جا دادن چند المان در یک صحنه خوب است، مانند چیدمان کل میز. همچنین زاویه خوبی برای داستان سرایی است. زمانی که از بالا عکس می گیرید، می توانید انواع لوازم صحنه، مواد اولیه، یا ظروف غذا را در کادر ببینید. همچنین اغلب ترکیب بندی عکستان با استفاده از این زاویه راحت تر از زاویه ۳/۴ یا مستقیم است.

با این حال، زاویه بالای سر برای هر نوع عکس مواد غذایی مناسب نیست. این زاویه عمق را از بین می برد، که برجستگی گرافیکی بیشتری به یک تصویر می دهد، اما برای هر نوع غذایی مناسب نیست.

در زاویه بالای سر، چیزی که بیشتر از همه بر آن تاکید می کنید شکل غذا و المان های مختلف صحنه است.

زاویه مستقیم

زاویه دوربین مستقیم برای غذاهای «بلند»، مانند برگرها یا براونی ها و پنکیک های چیده شده روی هم از همه مناسب تر است. این زاویه بر ارتفاع یک ظرف غذا تاکید می کند.

هنگامی که شما از برگرها و ساندویچ ها عکس می گیرید، تکه نان بالایی چیزهایی که داخل آنهاست را می پوشاند، بنابراین عکس گرفتن از بالای غذا منطقی نیست.

به یاد داشته باشید، هدف همیشه تمرکز بر روی بهترین ویژگی های غذاست.

ترکیب بندی

ابزارهای ترکیب بندی می توانند به ما کمک کنند تا عکس های بهتری بگیریم، با این حال، هر ابزاری برای هر تصویری مناسب نیست.

قبل از این که شروع به عکاسی کنید، باید هدف تصویر خود را بدانید. حس و حال آن چطور است؟ چه چیزی را می خواهید انتقال دهید؟ هدف عکس شما چیست و چگونه استفاده می شود؟

یک عکس مواد غذایی خوب احساسات بیننده را برمی انگیزد. ترکیب بندی یکی از ابزارهای اصلی است که در انجام این کار به ما کمک می کند.

خط

خط پایه ای ترین المان در ترکیب بندی بصری است. خطوط نگاه را در میان عکس به سمت نقاط و المان های کانونی اصلی هدایت می کنند و چشم بیننده را بر روی تصویر متمرکز نگه می دارند.

چند نکته هست که هنگام کار با خطوط باید بدانید. هنگام استفاده از خطوط برای هدایت نگاه بیننده، آنها باید به سمت سوژه اصلی، یا به داخل کادر اشاره کنند.

خطوط هیچ وقت نباید به سمت بیرون کادر اشاره کنند، چون نگاه بیننده مجبور به ترک تصویر خواهد شد. این امر تصویر را تضعیف کرده و می تواند باعث شود که بیننده علاقه اش را از دست بدهد.

بیشتر بیاموزید: آموزش استفاده از نقش و مفهوم انواع خطوط در عکاسی

قانون اعداد فرد

قانون اعداد فرد می گوید که هنگام عکاسی از گروهی از اشیاء، داشتن تعداد المان های فرد در کادر از لحاظ بصری بسیار جذاب تر از داشتن تعداد المان های زوج است. ولی چرا؟ ابتدا سعی کنید در ذهن خود به این سوال پاسخ دهید. ۳ لیوان روی یک میز را تجسم کنید و سپس دو لیوان.

و اما چرا؟

اعداد فرد یک حس تعادل و هماهنگی ایجاد کرده و یک نقطه استراحت برای چشم ما فراهم می کنند، در حالی که تعداد اشیاء زوج می توانند توجه ما را تقسیم کرده و با یکدیگر رقابت کنند.

هنگامی که بیش از پنج المان در یک تصویر باشد، ثبت تعداد بیشتر برای ذهن دشوار می شود. به همین دلیل، ایده خوبی است که در صورت امکان المان های زیاد را در دسته هایی با تعداد فرد ترکیب بندی کنید.

قانون یک سوم

قانون یک سوم به شما کمک می کند تا المان های اصلی و نقطه کانونی را در ترکیب بندی قرار دهید.

لنزک: نقطه کانونی (focal point) قسمتی از یک عکس است که چشم بیننده را به مهم ترین قسمت عکس، یا ناحیه ای که می خواهید توجه بیشتری به آن جلب کنید، کشانده یا جذب می کند.

و اما قانون یک سوم چطور اجرا می شود؟

خطوط مشبک فرضی ای را در نظر بگیرید که تصویر شما را به نُه بخش مساوی تقسیم می کنند. نسبت در هر مستطیل ۱:۱ است.

بنا بر این قانون شما باید قسمت های مهم یا سوژه اصلی تان را در محل تقاطع این خطوط یا در امتداد این خطوط قرار دهید.

قانون یک سوم جای خوبی برای شروع است. این قانون به تصاویر شما هارمونی و هماهنگی می بخشد و به شما کمک می کند تا به عنوان یک عکاس تازه کار اولین قدم ها را در ترکیب بندی بردارید. در واقع، می تواند برای بسیاری از تصاویر، به خصوص مناظر مناسب باشد.

برای یادگیری بیشتر در مورد قانون یک سوم اینجا کلیک کنید.

با این حال، در مورد عکاسی از مواد غذایی، این قانون می تواند محدود کننده باشد. شما ممکن است در نهایت تصاویری بگیرید که نامتعادل و ناشیانه به نظر برسند.

Phi Grid مفهوم مشابهی است که قدرتمندتر از قانون یک سوم است. خطوط مشبک هر دو تقریبا یکسان است، اما خطوط مرکزی Phi Grid به یکدیگر نزدیکتر هستند.

ادامه دهید تا ببینیم فی گرید چگونه عمل می کند.

نویسنده: فوتو موتو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پشتیبانی سریع

در سریعترین زمان در واتساپ پاسخگو هستیم!

  • پس از پرداخت وجه، بلافاصله به صفحه دانلود هدایت می شوید. در صورت بروز هر مشکلی با ما در تماس باشید!
  • کافی است لینک صفحه عکس یا اسکرین شات و حتی کد عکس را برای ما ارسال کنید تا در اسرع وقت برایتان ارسال کنیم.
  • سال ها با افتخار در این زمینه فعالیت می کنیم و دارای نماد الکترونیکی هستیم.