در روزهای آغازین عکاسی، عکاس ها هیچ انتخابی به جز عکاسی سیاه و سفید نداشتند. سپس در سال ۱۹۳۶، «کوداکروم» (Kodachrome) عکاسی رنگی را به جهانیان هدیه کرد. ولی عکاسی سیاه و سفید منسوخ نشد و در عوض رونق گرفت. عکاسی سیاه و سفید جدید، در بهترین حالت، هنر تلقی می شود و بسیاری از عکاسان از آن به عنوان خالص ترین نوع عکاسی یاد می کنند. پس چرا عکاسی سیاه و سفید اینقدر تحسین برانگیز شده است؟

یکی از دلایل آن، این است که رنگ ها حواس را پرت می کنند. آنها توجه را از جلوه های بصری عکس دور می کنند؛ بافت ها، تضادها، اشکال، فرم ها و نور ها. یک عکاس سیاه و سفید باید بداند که چگونه همه این موارد را در عکس خود لحاظ کند تا عکسی به یاد ماندنی داشته باشد.

دلیل دیگر این است که عکاسی رنگی در حد متوسط آن بسیار فراگیر شده پس عکاسی سیاه و سفید می تواند تنوع ایجاد کند.

از دید هنرمندانه: عکاسی رنگی واقعیت را تشریح می کند. در حالی که عکاسی سیاه و سفید واقعیت را تفسیر می کند.

1_یاد بگیرید تک رنگ ببینید

کلید موفقیت در عکاسی سیاه و سفید، آموختن مشاهده جهان به صورت تک رنگ است. مهم است که یاد بگیرید همه ی سوژه ها برای عکاسی سیاه و سفید مناسب نیستند. البته نوع خاصی از عکس ها با تکیه بر رنگ ها موثر ترند. به طور مثال ایده ی «استیو مک کوری»، عکاس پرتره از دختران افغان، این است که رنگ های غنی، بخشی اصلی از یک تصویر قدرتمند اند.

عکاسان سیاه و سفید موفق این را متوجه شده اند و به دنبال سوژه هایی می گردند که در رنگ سیاه و سفید، خوب به نظر برسند.

هنگامی که سوژه ی خود را ارزیابی می کنید، سعی کنید تصوری از اینکه آن در حالت سیاه و سفید چگونه به نظر میرسد داشته باشید. نتیجه ی کاری که بعد از پردازش یا چاپ عکس با تکنیک های دلخواهتان (مثل اضافه کردن بافت یا تن) خواهید داشت را، پیش تجسم کنید. با تمرین، دیدتان بسیار دقیق خواهد شد.

یک ترفند خوب برای کاربران دوربین های DSLR عکاسی در فرمت RAW است (این برای عکاسی و ویرایش عکس های سیاه و سفید بهترین فرمت است). ولی در حالت عکاسی، سیاه و سفید را انتخاب کنید. عکس به شما سیاه و سفید نشان داده خواهد شد ولی تمام اطلاعات مربوط به رنگ ها را در فایل RAW خواهید داشت تا بتوانید بعدا ویرایش و تبدیل انجام دهید.

برای کمک به شما در یادگیری مشاهده به صورت تک رنگ، تمام مثال ها را در هر دو حالت رنگی و سیاه و سفید آورده ایم.

2_بافت

دیوار یک ساختمان قدیمی را تصور کنید، یا یک فلز زنگ زده، یا یک چوب فرسوده. هر چیز کهنه ای پر از بافت است و بافت ها در عکاسی سیاه و سفید عالی به نظر می رسند.

بافت تحت تاثیر وضعیت نور است. نور کم مایل، عموما در ساعات طلایی نزدیک به طلوع و غروب خورشید، باعث می شود بافت با وضوح بیشتری نمایان شود. نور ملایم یک روز ابری نیز می تواند بافت را نمایان تر کند، البته ممکن است به مقداری پردازش بعدی از جمله افزایش کنتراست برای بهتر شدن نیاز داشته باشد.بدترین نور برای عکاسی از بافت، نور شدید ظهر است. صافی این نوع نور باعث پنهان شدن بافت می شود.

3_کنتراست طیفی

ما عادت داریم رنگی ببینیم. وقتی رنگ ها به سیاه و سفید تبدیل می شوند، آنها سایه هایی از خاکستری می شوند. رنگ های روشن، روشن می شوند و رنگ های تیره، تن های تیره را تشکیل می دهند. تفاوت بین این سایه ها را کنترسات طیفی می نامیم. عکاسان سیاه و سفید از کنتراست طیفی برای ایجاد عکس های خوب استفاده می کنند.

4_شکل و فرم

شکل و فرم عناصر بصری بسیار مهمی هستند. هر سوژه ای هم شکل و هم فرم دارد. شکل یعنی سوژه در دو بعد چگونه به نظر می رسد. یک ضد نور (سیلوئت، silhouette)، مثل این عکس از شاخه های درخت مثالی است از شکل در یک عکس.

عکاسی سیاه و سفید توجه را به سایه ها و خطوط منحنی می کشاند که فرم را تجسم می کنند. از نور پردازی برای نمایش سه بعدی سوژه هایتان استفاده کنید. نور مایل (نور تابیده شده از کنار) با معین کردن سایه ها فرم را نشان می دهد. نور روبرو یا از پشت آنرا مخفی می کند.

5_نورپردازی

لغت فوتوگرافی (کلمه انگلیسی، به معنای عکاسی) از لغتی یونانی بسیار قدیمی به معنای «نقاشی با نور» مشتق شده است. عکاسی، نور است و کیفیت نور، کیفیت عکس را معلوم می کند.

عکاسی سیاه و سفید به عکاس این آزادی را می دهد که در هر نوعی از شرایط نوری عکاسی کند. بهترین نور همچنان نور ضعیف خورشید هنگام طلوع یا غروب است. اما با عکاسی سیاه و سفید می توانید در طول نور روز یا شرایط نیمه ابری عکاسی کنید که شرایط سختی برای عکاسی رنگی محسوب می شوند.

راز کار مطمئن شدن از این است که شرایط نوری مناسب سوژه است. برای مثال، نور ظهر برای یک عکاسی معماری عالی است در حالی که برای عکاسی پرتره ضعیف است. یک روز ابری برای گرفتن عکس پرتره عالی است در حالی که برای عکاسی منظره ضعیف است.

6_سوژه های عکاسی سیاه و سفید

سوژه های خاصی برای عکاسی سیاه و سفید ایده آل هستند.

چهره

بدون رنگ، توجه بر روی چشم ها و صورت معطوف می شود و در مرحله بعد بافت لباس سوژه. عکس های سپیا (sepia، رنگ تیره قهوه ای مایل به قرمز)، مثل عکس زیر، بسیار جذاب هستند و اغلب توسط استودیو های عکاسی پرتره تجاری استفاده می شوند.

افراد مسن، با پوست فرسوده و چین دار، سوژه های عالی برای عکاسی سیاه و سفید هستند. عکس زیر از یک زن محلی مسن در بولیوی گرفته شده است. پوست و کلاه فرسوده او، یک کلاه خود پوشیده شده توسط فاتح اسپانیایی را یادآوری می کند که آنرا یک عکس پرتره همیشگی و تاثیر گذار کرده است.

منظره

عکاسی سیاه و سفید انتخاب موثری برای عکاسی منظره است و توجه را به شکل و فرم های اجزای درون منظره و کیفیت نور معطوف می کند.

معماری

شهرهای ما پر از بناهای جدید ساخته شده از فلز و شیشه هستند. به دنبال اشکالی که این ساختمان ها در مقابل آسمان ایجاد کرده اند بگردید.

سفر و عکاسی خیابانی

عکاسی سفر درباره ثبت خاطره و احساس مکانی است که از آن بازدید کرده اید. عکس های سیاه و سفید حالتی از بی زمانی دارند که برای سفر مناسب می باشند. این عکس، گرفته شده در آرژانتین، می توانست صد سال پیش گرفته شده باشد.

اشیاء بی جان

عکاسی سیاه و سفید برای هر نوع عکاسی از اشیاء بی جان مناسب است. بدون رنگ، تاکید بر شکل و فرم سوژه و کیفیت نورپردازی است.