چند نکته مهم برای کمک به افراد تا در طول جلسه عکاسی پرتره خود احساس راحتی کنند

در این مقاله نکاتی را به شما آموزش خواهیم داد تا با کمک آن ها سوژه یا مدل عکاسی پرتره خود را طی جلسه آرام و راحت نگه داشته و عکس های بهتری بگیرید.وقتی من با افرادی که می خواهم از آنها پرتره بگیرم صحبت می کنم،اغلب به چیزهایی مانند «من در عکس ها وحشتناک به نظر می رسم»،«احساس می کنم حالم بد است»، یا «من از قیافه خودم متنفرم» اقرار می کنند.

شاید به این دلیل که من خیلی با مردم همدل هستم،این توانایی را دارم که عصبی ترین و ناامیدترین افراد را به طرز تکان دهنده ای در مورد عکس هایشان هیجان زده کنم.در این مقاله، به شما نشان خواهم داد که چطور این کار را انجام دهید تا بتوانید حتی ناراحت ترین مشتریان پرتره خود را از این تجربه راضی و خوشنود کنید.

چند نکته مهم برای کمک به افراد تا در طول جلسه عکاسی پرتره خود احساس راحتی کنند

چیدمان نور ساده

از آنجا که زندگی روزمره بار سنگینی از حواس پرتی ها و مشکلات را بر دوش شما می گذارد من همیشه عکاسان را تشویق می کنم که پروژه های خود را تا حد امکان ساده (اما پر معنی) نگه دارند.مهم نیست که چطور تصمیم می گیرید سوژه عکاسی پرتره خود را نورپردازی کنید،

توصیه می کنم که این کار را به ساده ترین شکل ممکن انجام دهید.نکته این است که تمام تمرکز خود را بر روی شخصی که دارید از او عکس می گیرید بگذارید، و نه بر روی تجهیزات.

من یا از نور طبیعی (یک پنجره و یک رفلکتور)، یا از یک چیدمان تک نور استفاده می کنم.

نور پنجره

مزیت نور طبیعی این است که در آن هیچ فلاش نور یا چتر بزرگی وجود ندارد که باعث شود شخص احساس کند در یک جلسه عکاسی پرتره حرفه ای پر تنش قرار دارد.ذهن سوژه شما با جلسات عکاسی پرتره که در تلویزیون دیده پر شده است، و شما باید آن احساس فشار و تنش را تسکین دهید.

استفاده از نور طبیعی و یک شاتر بی صدا با یک دوربین بدون آینه اجازه می دهد تا بخش عکاسی پرتره تا حد امکان نامرئی باشد.

یک اسپیدلایت

چیدمان تک نور من شامل یک اسپیدلایت با یک چتر ۶۰ اینچی و یک رفلکتور است.زمانی که چیدمان نور را آماده کردید، باید تجهیزات خود را فراموش کنید (پنجره، اسپیدلایت، و دوربین)و ۱۰۰% بر روی سوژه خود تمرکز کنید.

نحوه تمرکز

این نکته در مورد فوکوس دوربین نیست، بلکه تمرکز بر روی سوژه برای ایجاد بهترین پرتره های ممکن است.اگر شما به عنوان یک عکاس خودآگاه هستید (ناخواسته به رفتار و اعمال خود توجه دارید) ،بسیار مهم است که بر روی خودتان تمرکز نکنید.شاید به دلیل عدم اعتماد به نفس عصبی باشید، یا شاید نگران این باشید که آنها از عکس های شما بدشان بیاید.همه اینها را فراموش کنید و فقط بر روی سوژه خود تمرکز کنید.

حرف زدن

«یک پرتره تنها در داخل دوربین ایجاد نمی شود، بلکه در هر دو سمت آن ساخته می شود.» – ادوارد استایکن (Edward Steichen)

گرم کردن

برای دست گرمی چند «عکس آزمایشی» بگیرید، حتی اگر واقعا نیازی به آنها نداشته باشید.سوژه خود را در مقابل دوربین بنشانید و چند عکس آزمایشی بگیرید که در آنها هیچ کاری جز «آزمایش نور» انجام نمی دهید.آنها را کمی هدایت (راهنمایی) کنید، اما نه خیلی جدی.من گاهی اوقات با گفتن یک چیز خنده دار مثل، «خب نور عالی است، حالا اجازه بده آن لبخند قشنگت را ببینم»،

به سراغ گرفتن عکس های واقعی می روم. این حرف اغلب منجر به خنده و اولین عکس کاندید یا بی هوا می شود.

پرتره های کاندید

«یک چیز هست که هر عکسی باید آن را در بر داشته باشد، انسانیت آن لحظه.» – رابرت فرانک (Robert Frank)بله، حتی یک جلسه عکاسی هدشات حرفه ای هم باید شامل چند عکس کاندید غیر رسمی باشد.عکس های کاندید واقعی هستند، و حتی اگر به دنبال یک عکس ژست دهی شده باشید،عکس های کاندید راهی می باشند به سوی کشف این که آنها چه کسی هستند.

عکس های کاندید (Candid) به تصاویری گفته می شوند که بدون ژست دهی توسط عکاس و وقتی سوژه متوجه دوربین نیست گرفته می شوند.

بعد از آرام شدن سوژه

«قبل از باز کردن شاتر نگاه کرده و فکر کنید. قلب و ذهن، لنز واقعی دوربین هستند.» – یوسف کارش (Yousuf Karsh)مهم نیست که من دارم برای آژانس های املاک و مستغلات، وکلای آینده،فارغ التحصیلان دبیرستان، یا «موسسات کارآفرینی» عکاسی پرتره می کنم.من در طول جلسه پرتره با همه مثل یک مدیر اجرایی یا یک عضو خانواده سلطنتی رفتار می کنم.

جلسات خود را با آرامش و ارتباطات انسانی واقعی پر کنید. بعدا وقتی به عکس های خود نگاه می کنید،باید بتوانید آن لحظه ای که سوژه شما در نهایت آرام شد را ببینید.هنگامی که سوژه آرام شد، آن شخص «واقعی» که زیر لبخندهای مصنوعی و خودآگاهی پنهان شده بود را خواهید دید.

ممکن است ۱۰ دقیقه یا بیشتر طول بکشد تا به این هدف برسید، اما قطعا ارزشش را دارد.

بعد از اینکه پرتره ای که سوژه نیاز دارد را گرفتید، فرصت دارید و می توانید دست به خلاقیت بیشتری بزنید.شما می توانید آن ها را راهنمایی کنید ژست های حرفه ای تر بگیرند، یا برای گرفتن عکس های کلوزآپ نزدیکتر بیایند.همچنین می توانید چند عکس کاندید بگیرید که در ادامه توضیح می دهیم.

کاملا کاندید

«گرفتن تصویری از آنچه که یک شخص به نظر می رسد یک چیز است، و ایجاد یک پرتره از آنچه که واقعا هست چیزی دیگر.»

– پاول کاپونیگرو (Paul Caponigro)

من با الهام از عکاسی پرتره خبری و ایده ثبت عکس های واقعا خام، کاندید، و ناخودآگاه (اتفاقی)،تصمیم گرفتم یک جلسه پرتره بدون هیچ گونه ژست دهی را امتحان کنم.تمام چیزی که در آن جلسه وجود داشت گفتگو و تصاویر بودند.

رسیدن به آرامش و راحتی

دفعه بعد که یک مشتری عکاسی پرتره عصبی را می بینید، به یاد داشته باشید که این تجربه در ذهن آنها بیش از حد هیجانی و استرس زاست.با حرف زدن حواس آنها را از این ناراحتی پرت کنید، با عکس های آزمایشی «بدون تنش و فشار عصبی» آنها را گرم کرده،

و خنده را بخشی از جلسه خود کنید.

زمانی که عکس های آنها را تحویل می دهید، عکس های کاندید را نیز در بین آنها قرار دهید.حتی اگر از آنها برای اهداف تجاری استفاده نکنند، ممکن است عکس هایی باشند که آنها (و شما)بیشتر از همه دوستشان داشته باشید.من دوست دارم بدانم شما چه کار دیگری برای کمک به ایجاد راحتی و آرامش افراد در مقابل دوربین خود انجام می دهید.

 

نویسنده: مت کوکر (Mat Coker)

منبع:لنزک

نویسنده: فوتو موتو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *