آموزش و چند نکته و ترفند برای عکاسی در خیابان را در این مقاله با یکدیگر مرور خواهیم کرد

1 – استفاده از لنزهای کوتاه

در استفاده از لنز های زوم برای عکاسی خیابانی اجتناب کنید. این لنز ها به جای اینکه شما را کمرنگ کند، توجه ها را به سمت شما جلب می کند. یک لنز زوم استاندارد که فاصله کانونی بین 24 تا 50 میلی متر دارد شما را مجبور می سازد که به سوژه نزدیک تر شوید، و این مساله ممکن است تاثیر مثبتی بر عکاسی خیابانی داشته باشد. نزدیک شدن به سوژه به شما این امکان را می دهد تا به موقعیت زودتر واکنش نشان دهید.

2 – تنظیمات دوربین برای واکنش سریع

با دوربینی که جلوی چشمانتان گرفته اید پیاده روی نکنید، اینکار نه تنها شما را به چشم می آورد بلکه باعث می شود عکس های بالقوه ای که می توانستید بگیرید را هم از دست دهید. قبل از اینکه شروع به عکاسی کنید، زمان بگذارید و نگاهی به محیط اطراف خود بیاندازید تا جذب محیط شوید. بر خلاف آنچه گفته شد، ممکن است لازم باشد که به سرعت به لحظه های زودگذر در عکاسی خیابانی واکنش نشان دهید.از عکاسی پیاپی استفاده کنید، در نتیجه می توانید فریم هایی را که می خواهید انتخاب کنید.

فوکوس پیاپی به شما امکان می دهد تا حرکات را ردیابی کنید، اگر چه لازم است که نقاط فوکوس را به صورت دستی انتخاب کنید تا از فوکوس بر روی موارد نا خواسته جلوگیری شود. در نهایت در حالت Program mode شروع به عکاسی کنید زیرا دوربین در این حالت دیافراگم و سرعت شاتر را تنظیم خواهد کرد، در نتیجه می توانید بر روی شات هایی که می خواهید تمرکز کنید. اگر ببه عمق میدان بیشتر یا سرعت شاتر سریع تر احتیاج داشته باشید، دکمه چرخان دوربین را بچرخانید تا به حالت Program Shift وارد شوید.

3 – بهترین موقعیت برای عکاسی خیابانی

به جای رفتن به اطراف شهر و به دنبال سوژه گشتن، از موقعیت های مشخص شده بر روی نقشه استفاده کنید. به دنبال محل های شلوغی که مردم در آنجا وجود دارند بگردید. هرچه افراد بیشتری در رفت و آمد باشند، فرصت های بیشتری برای گرفتن عکس وجود دارد.
در سطح عملی یک پیاده روی عریض را انتخاب کنید زیرا فضای زیادی را برای عکاسی شما در اختیارتان قرار می دهد.

4 – شکل های گرافیکی را در شهر انتخاب کنید

به دنبال موقعیت هایی باشید که خط های تمیز و صاف و برجسته ای را ارائه دهند و طراحی قوی داشته باشند. عکس خود را مجسم کنید و منتظر بمانید تا فرد مناسبی از مقابل صحنه رد شود. راه پله هایی که از بالا عکاسی شده اند، موقعیت های مناسبی است برای اینکه این سبک از عکاسی را امتحان کنید. یا چرا سعی نکنید که بیایید پایین و پا های افراد را کادر بندی کنید و از پیاده روی آنها در برابر یک پس زمینه جالب عکاسی کنید.

سایه ها نیز می توانند به عنوان عناصر بصری قوی مورد استفاده قرار بگیرند و حتی خودشان به عنوان نقطه کانونی قرار بگیرند. سعی کنید عکاسی از موقعیت بالا را امتحان کنید و بگذارید سایه های افراد قصه زندگی آنها را بگوید.

5 – سخت نگیرید و آزادانه عکاسی کنید

سعی کنید در خیابان بدون نگاه کردن به منظره یاب عکاسی کنید. حالت Program mode دوربین را انتخاب کنید، و اگر دوربین شما این ویژگی را ساپورت می کند آنرا بر روی حالت سکوت قرار دهید، و به صورت دستی لنز را بر روی پنج یا شش پا پیش فوکوس کنید.
دوربین را بر روی شانه خود بیاندازید و در یک خیابان شلوغ پیاده روی کنید، و دکمه شاتر را در زمان های کوتاه فشار دهید.

به طور منظم عکس ها را بر روی صفحه نمایش چک کنید، حتی تنظیمات کوچک در فاصله کانونی و موقعیت دوربین می تواند تغییرات و موفقیت چشمگیری را در این تکنیک ایجاد کند.

6 – سوژه جذاب را دنبال کنید

یکبار که یک سوژه با پتانسیل مناسب پیدا کردید، آن را دنبال کنید. توجه کنید که منظور ما اذیت کردن افراد و دوندگی در خیابان نیست.اما اگر افرادی با موهای قابل توجه، لباس های غیر معمول یا حیوانات جالب توجه از مقابل تان رد شدند، از بیشترین فرصت استفاده کنید. این رویکرد در محل هایی که به خوبی می شناسید بهترین کارکرد را دارد. اگر عکاسی محلی انجام می دهید، و یک نقشه ذهنی از موقعیت های اولیه دارید، می توانید خود را در موقعیتی قرار دهید که سوژه و پس زمینه با یکدیگر بیایند.

‍ 7 – از همجواری استفاده کنید

به دنبال راه هایی باشید که بتوانید بدون عکاسی کیشه ای عکس های خیابانی غیر واقعی یا کنایه دار بگیرید. اما پیدا کردن یک ترکیب که در آن بیلبورد تبلیغاتی با یک فرد در تعامل است، در کل یک موضوع متفاوت است. افراد در مقابل ویترین فروشگاه ها عکس های همجواری جالبی درست می کنند (یک فرد طاس در مقابل مغازه سلمانی کلیشه است، اما شما ایده بگیرید.) همجواری و فورس پرسپکتیو هر دو با یکدیگر کار می کنند.

8 – استفاده از فورس پرسپکتیو

سعی کنید زاویه ای از دوربین را پیدا کنید که شما را قادر سازد تا دو فاصله غیر مرتبط و معمولا مساوی را در یک جهان مشابه قرار دهید. به یک فواره در پس زمینه فکر کنید و یک بطری در پیش زمینه را تصور کنید یا مثلا شخصی که به یک ساختمان معروف مانند big ben تکیه کرده. در مقیاس کوچکتر، بالون هایی که به هوا می فرستیم (به ویژه آنهایی که بر روی آن نقاشی صورت کشیده شده است) یا سگ هایی که مثلا رانندگی می کنند مثال های کلاسیک فورس پرسپکتیو هستند.

شما برای این کار به اشیایی احتیاج دارید که در نور مشابهی قرار گرفته اند تا تاثیر قانع کننده ای را ایجاد کنید و از دیافراگم کاملا کوچک برای گسترش عمق زمینه استفاده کنید.