درمان بيماري ها وابستگي زيادي به تعامل بين پزشک و بيمار دارد و نتيجه همکاري بيمار با پزشک، درماني سريع و موفق است.

اين امر هنگامي محقق مي شود که پزشک از توانايي برقراري ارتباط با بيمار برخوردار باشد. تحقيقات زيادي نشان داده اند که ناتواني کادر درماني به خصوص پزشکان و پرستاران در ايجاد رابطه مناسب با بيماران نه تنها هزينه هاي زيادي ايجاد مي کند بلکه موجب مي شود که بيماران از فرآيند درمان نيز ناراضي باشند، به دستورالعمل هاي درماني پزشک معالج عمل نکنند، تصميم به تعويض پزشک داشته باشند و به طور کلي نسبت به درمان و سازمان هاي بهداشتي و درماني نگرش منفي پيدا کنند.

تحقيقات نشان داده است معايناتي که كم تر از 10 دقيقه طول مي کشند از برقراري يک ارتباط مناسب جلوگيري مي کنند و مانع از انجام يک معاينه کامل و حاکي از دلسوزي بوده و رضايت مندي بيماران را کاهش مي دهند. البته بسياري از پزشکان نسبت به اصل برقراري ارتباط با بيماران نگرش مثبت دارند، اما فاقد مهارت هاي ارتباطي مناسب هستند.

از آن جايي که برقراري ارتباط از مهارت هاي انساني است و جزء جدايي ناپذير مهارت هاي باليني پزشكان است، از طريق گنجاندن دروس برقراري مهارت هاي ارتباط انساني در واحدهاي آموزشي تحصيلي يا برگزاري كارگاه هاي آموزش مهارت ارتباط بايد به کادر درماني علي الخصوص پزشکان و پرستاران براي درمان سريع و موفق بيماران کمک کرد.

عکاسی دیجیتال جراحی پلاستیک بینی

اهداف

هدف ما استانداردسازی عکاسی دیجیتال است که موجب افزایش بهره‌وری پزشک حین عمل می‌شود و تضمینی است برای مقایسه‌ی بهتر عکس قبل و بعد از عمل بینی که هم بیمار و هم پزشک به درک درستی از نتیجه‌ی جراحی برسند.

نکات مهم

در این نوع عکس‌ها، دوربین، روشنایی، قاب‌بندی، بزرگ‌نمایی و موقعیت بیمار بسیار مهم است.

نکات فنی عکاسی

برای حفظ بزرگ‌نمایی تصاویر، ما باید دائما فاصله‌ی بیمار از دوربین را کنترل کنیم تا تصویر واقعی باشد. اندازه‌ی حسگر دوربین و فاصله‌ی کانونی لنز نیز با این موضوع در ارتباط است.

بهترین فاصله‌ی کانونی برای این تصاویر ۳۵mm تا ۷۰mm می‌باشد. فاصله ی دوربین تا بیمار نیز بین یک تا ۲ قدم است و زاویه ی دوربین هم زاویه چشم یا به اصطلاح eye level است.

تصویر زمینه ی بیمار نیز نباید رنگ سفید خام و یا مشکی خام باشد می‌توانیم با استفاده از نور و ایجاد سایه ی بیمار روی دیوار تصویر زمینه را به رنگ خاکستری دربیاوریم یا از پرده های آبی و سبز استفاده کنیم؛

از بیمار بخواهیم که نیم دایره ی بالای لنز را نگاه کند؛ سپس دیافراگم دورین را تا ۵ الی ۸ ببندیم و سرعت شاتر را پایین بیاوریم.

دقت شود حتما از پایه ای مناسب استفاده کنیم.
دوربین را روی تایمر قرار دهیم تا هنگام شات زدن دست نلرزد.

نکات فنی نوردهی

از دو عدد سافت باکس استفاده کنید و آن‌ها را با زاویه ی ۴۵ درجه به صورت بیمار بتابانید تا حین تغییر ژست بیمار کم‌ترین سایه را داشته باشید.

موقعیت سوژه (بیمار)

برای جراحی بینی، ما باید در ۸ یا ۹ ژست از بیمار عکس تهیه کنیم که شامل عکس با لبخند هم می‌شود به این صورت که لبخند باید تا آستانه ی پیدایش دندان ها صورت بگیرد ولی دندان ها پنهان بمانند.

دو نکته ی جالب

۱- یک شگرد جالبی که من زیاد تو عکس های قبل و بعد در میان دکترها دیدم این بود که عکسی که قبل عمل از بیمارها می‌گیرند رو با فاصله ی کانونی کمتر می‌اندازند و دوربین را به صورت بیمار به خصوص بینی بیمار نزدیک می‌کنند.

اما عکس بعد عمل را دورتر از بیمار و با فاصله ی کانونی بیشتر می‌گیرند!

با این کار عکس اول صورت، کوچک و لاغر و بینی استخونای و بزرگ می‌افتد و در کل بیمار زشت‌تر می‌شود و در عکس دوم صورت بیمار تپل تر و بینی کوچک تر می‌شود.

۲- عکس ها توی قاب کلوس آپ گرفته می‌شود و بیشر کادر را صورت مخاطب پر می‌کند. اولویت ما زیبا گرفتن عکس نیست و ما فقط باید عکسی با کامل ترین جزییات صورت و بینی بندازیم.

 

 

نویسنده: احسان خادم حسنی